Eerste week
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
07 September 2015 | Nepal, Kathmandu
Zo, ik ben hier vandaag alweer precies een week. Tijd voor een kleine update van uit het nu regenachtige Nepal. Het is lastig om precies te omschrijven wat ik hier allemaal meemaak omdat het zo ontzettend veel is! Begin bij het begin dan maar.
Bij de aankomst in Nepal moest ik zeker even wennen. Ik ben nog nooit in een ander land geweest dan een westers land dus mijn eerste stappen in deze chaotische stad waren een hele beleving. Auto's en brommers die overal tussendoor rijden. Overal telefoondraden die aan lataarnpalen zijn geknoopt. Allemaal kleurrijke mensen die aan de kant van de weg zitten: Azië! Gelukkig werd ik netjes afgezet bij mijn nieuwe super lieve gezin voor de komende weken. Aama (nepalees voor mama) en verschillende vrijwilligers begroeten mij en mag even uitrusten van de vermoeiende reis. Geen wc papier, geen kraanwater uit de kraan... Ik kan nog niet meteen helemaal wennen ;). Dan neemt iemand van de stichting ons (een ander Belgisch meisje) ons mee naar Boudhanath, de grote stupa van Nepal. Deze is (net als andere historische gebouwen) beschadigd van de aardbeving van afgelopen april. Daar zie je overigens niet veel van. De ene wijk schijnt meer beschadigd te zijn dan de ander maar de meeste gebouwen staan (gelukkig) overeind. Ze zijn overigens druk bezig om deze historische gebouwen te herstellen! Daarna eten we in Thamel met een groep Chinezen waarvan er 1 binnenkort uit ons huis vertrekt. Vervolgens gaan we nog even de kroeg in en plof ik later doodmoe op bed.
De volgende dagen staan in het teken van Nepalese les in de morgen. Woordjes als Namaste en raamro horen tot de basics die ik in 2 ochtenden leer. In de middag bezoeken we nog de historische stad Patan en bezoek ik de verschillende projecten hier in de buurt. Er vallen weeshuizen een school en het vrouwenproject onder. Bij die laatste zal ik gaan helpen.
De eerste dag op het project kijk ik mee met de les van de beginners. Elke ochtend krijgen ongeveer 8 vrouwen van middelbare leeftijd 2 uur les van een vrijwilliger. Omdat er voor mij even geen vrijwilliger heeft gewerkt kijk ik mee met iemand van VSN die zelf nepaleese is. Ik merk al meteen dat het een uitdaging zal worden om de vrouwen die nepalees spreken Engels te leren in het Engels! Gelukkig is de tweede dag vrijdag. Op de vrijdagen geven we een ander soort les. Dit keer met als thema recycling. We leren de vrouwen wat je bijvoorbeeld van een plastic fles kan maken.
De zaterdag is de enige vrije dag in Nepal. We besluiten met de vrijwilligers hier (inmiddels 2 Chinezen, 3 Belgen en een meisje uit Bolivia) dat we nogmaals naar Patan gaan omdat daar een festival is. Het is overduidelijk een festival in Patan! Het plein wat de keer ervoor nog zo rustig was is stampvol met Nepalezen en hier en daar een groepje toeristen. Vergelijkbaar met Koningsdag in Amsterdam! We splitten en ik ga met de Belgische meisjes een rondje in de oude stad lopen en vervolgens uitrusten in een andere wijk in the Garden of Dreams.
Daarna begin ik met mijn eigen Engelse lessen. Niet altijd even makkelijk omdat de vrouwen weinig Engels kunnen. Gelukkig verstaan ze meer dan ze kunnen uitdrukken dus met handen en voeten komen we hopelijk een eind!
Conclusie, ik kan mijn draai hier steeds beter vinden in dit mooie land!
Bij de aankomst in Nepal moest ik zeker even wennen. Ik ben nog nooit in een ander land geweest dan een westers land dus mijn eerste stappen in deze chaotische stad waren een hele beleving. Auto's en brommers die overal tussendoor rijden. Overal telefoondraden die aan lataarnpalen zijn geknoopt. Allemaal kleurrijke mensen die aan de kant van de weg zitten: Azië! Gelukkig werd ik netjes afgezet bij mijn nieuwe super lieve gezin voor de komende weken. Aama (nepalees voor mama) en verschillende vrijwilligers begroeten mij en mag even uitrusten van de vermoeiende reis. Geen wc papier, geen kraanwater uit de kraan... Ik kan nog niet meteen helemaal wennen ;). Dan neemt iemand van de stichting ons (een ander Belgisch meisje) ons mee naar Boudhanath, de grote stupa van Nepal. Deze is (net als andere historische gebouwen) beschadigd van de aardbeving van afgelopen april. Daar zie je overigens niet veel van. De ene wijk schijnt meer beschadigd te zijn dan de ander maar de meeste gebouwen staan (gelukkig) overeind. Ze zijn overigens druk bezig om deze historische gebouwen te herstellen! Daarna eten we in Thamel met een groep Chinezen waarvan er 1 binnenkort uit ons huis vertrekt. Vervolgens gaan we nog even de kroeg in en plof ik later doodmoe op bed.
De volgende dagen staan in het teken van Nepalese les in de morgen. Woordjes als Namaste en raamro horen tot de basics die ik in 2 ochtenden leer. In de middag bezoeken we nog de historische stad Patan en bezoek ik de verschillende projecten hier in de buurt. Er vallen weeshuizen een school en het vrouwenproject onder. Bij die laatste zal ik gaan helpen.
De eerste dag op het project kijk ik mee met de les van de beginners. Elke ochtend krijgen ongeveer 8 vrouwen van middelbare leeftijd 2 uur les van een vrijwilliger. Omdat er voor mij even geen vrijwilliger heeft gewerkt kijk ik mee met iemand van VSN die zelf nepaleese is. Ik merk al meteen dat het een uitdaging zal worden om de vrouwen die nepalees spreken Engels te leren in het Engels! Gelukkig is de tweede dag vrijdag. Op de vrijdagen geven we een ander soort les. Dit keer met als thema recycling. We leren de vrouwen wat je bijvoorbeeld van een plastic fles kan maken.
De zaterdag is de enige vrije dag in Nepal. We besluiten met de vrijwilligers hier (inmiddels 2 Chinezen, 3 Belgen en een meisje uit Bolivia) dat we nogmaals naar Patan gaan omdat daar een festival is. Het is overduidelijk een festival in Patan! Het plein wat de keer ervoor nog zo rustig was is stampvol met Nepalezen en hier en daar een groepje toeristen. Vergelijkbaar met Koningsdag in Amsterdam! We splitten en ik ga met de Belgische meisjes een rondje in de oude stad lopen en vervolgens uitrusten in een andere wijk in the Garden of Dreams.
Daarna begin ik met mijn eigen Engelse lessen. Niet altijd even makkelijk omdat de vrouwen weinig Engels kunnen. Gelukkig verstaan ze meer dan ze kunnen uitdrukken dus met handen en voeten komen we hopelijk een eind!
Conclusie, ik kan mijn draai hier steeds beter vinden in dit mooie land!
-
07 September 2015 - 19:28
Diny:
Hoi Anne,
Prachtig om te lezen, wat je allemaal beleeft daar.
Heel veel succes, met het prachtige werk wat je daar verricht...
Liefs Diny x -
07 September 2015 - 22:14
Marjan:
Geweldig Anne. Lekker creatief de uitdagingen aangaan en er samen wat van maken. Mooi op tijd relaxen! Top!!!
-
08 September 2015 - 09:13
Joep:
Hee Anne,
Goed om te lezen dat je je draai begint te vinden. Leuk verslag! Succes de komende tijd.
Groetjes Joep -
08 September 2015 - 20:27
Geertje Van Der Burg-Berendsrn:
Dag Anne,
Wat leuk en interessant om over je eerste ervaringen in Nepal te lezen. In 1999 was ik ook in Nepal en bezocht o.m. Bouddhanath. Het is volgens mijn de grootst stoepa ter wereld met het hoofd van de gouden Boeddha, de Boeddha van de toekomst. Vanaf de stoepa hadden wij toen een fleurig gezicht (gebedsvlaggen) op de huizen aan de rand van het plein. Ik hoop dat de beschadigingen meevallen en alles, zo nodig, weer kan worden hersteld. Wat een ander wereld vind je niet?? Veel succes met het vrouwenproject. Ik blijf je graag volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
